Op het moment dat ik dit schrijf, heeft de gemeenteraad er al over gesproken, en is de burgemeester in gesprek met het centraal orgaan opvang asielzoekers (COA). In die gesprekken worden de voorwaarden en afspraken vastgelegd.

Het gesprek dat de burgemeester er met de gemeenteraad over had, duurde lang. Eerst omdat het gewoon een onderwerp is dat veel losmaakt, en toen omdat de stemverhouding over een amendement 50/50 was… dan moet de stemming over in de volgende raadsvergadering. Dat was een vervelende vertraging natuurlijk!

Onze fractie heeft zich in deze vergadering positief opgesteld tegenover de opvang. We zien het als onze taak om vluchtelingen liefdevol te ontvangen, en ook als grote stad hebben we een verantwoordelijkheid te nemen in dit probleem.

Er zijn natuurlijk allerlei kanttekeningen gemaakt door de raad, en vastgelegd in een raadsbesluit. Die neemt de burgemeester mee in zijn onderhandelingen met het COA. U moet dan denken aan het aantal personen dat in het gebouw past, de tijdelijkheid van de noodopvang, en de samenstelling van de groep.

Hieronder in schuingedrukte tekst is mijn volledige bijdrage in de eerste termijn te lezen.

Francijn Brouwer, fractievoorzitter

==================================

Voorzitter,

Er is een enorme en urgente vraag naar plaats voor vluchtelingen.

Wij zijn het met het college eens dat we hierin onze verantwoordelijkheid moeten nemen.

De insteek van het college is in grote lijnen akkoord voor ons.

Ik loop ze even langs:

• Dat het aantal van 750 te gortig is voor het college, is begrijpelijk. Wij zijn benieuwd hoe het COA tot dit aantal is gekomen en hoe ze het voor zich zien.

• Wat de samenstelling van de groep betreft: het zou goed zijn als de groep goed gemengd is, in de zin van leeftijd, burgerlijke staat. Dat creeert de mogelijkheid om een soort dorpsgemeenschap te vormen, waarin mensen ook wat aan elkaar hebben. En wat je wilt voorkomen is dat groepen al bij voorbaat botsen vanwege hun land van herkomst.

• De opmerkingen over Alleenstaande Minderjarige Vreemdelingen zijn ons uit het hart gegrepen. Om zo’n complexe doelgroep van stel op sprong op te vangen, zonder tijd om zorg, onderwijs, begeleiding te regelen, dat is vragen om problemen.

• Dat de kosten voor het COA zijn, dat voelt voor ons evident, maar we stellen het op prijs als dat in de bestuursovereenkomst heel erg duidelijk wordt afgesproken. Maar vergeet niet dat wie betaalt, bepaalt. Waar je invloed op wil hebben, dat moet je niet volledig uit handen geven. Hoe staat het college daar tegenover?

• Hetzelfde geldt eigenlijk voor het organiseren van zorg/begeleiding/scholing/inburgering. Het moet niet zo zijn dat wij met hiaten zitten, omdat het COA verantwoordelijk is. En er moet ruimte blijven voor vrijwilligers, bijvoorbeeld uit de centrumkerken, die goed samenwerken en dichtbij liggen.

• Dat er uitzicht moet zijn op een duurzame regionale oplossing na het tijdelijk verblijf…. Dat zijn mooie woorden, maar leg ze in het bestuurlijk overleg alsjeblieft goed neer: het verblijf in de gevangenis is tijdelijk, en we kunnen deze mensen daarna niet allemaal in Zoetermeer huisvesten.

• Dan staat er “voldoende aandacht voor de veiligheid van de omwonenden”. Wie gaat dat doen? Is dat een taak voor de gemeente of voor het COA? En hoe ziet dat er dan in de praktijk uit?
  We weten van gelijkaardige gevallen, dat het veiligheidsproblemen kan geven als je een grote populatie alleenstaande mannen in een wijk plant. Dat benadrukt het belang van een goed samengestelde, samenleving-achtige roep.

• De geschiktheid van het gebouw. Ik denk dat we het er wel over eens zijn dat het cellencomplex geschikt is voor noodopvang. De aparte kamers, de faciliteiten… maar de omgeving heeft wel aandacht nodig. Zoals het er nu uitziet buiten, loop je het risico op een louche omgeving zonder sociale controle. Het lijkt ons zinnig om dat op te fleuren, zodat het er meer uitziet als leefomgeving. En denk ook aan de vrachtwagens van Nutricia die we uit de Stationsstraat hebben gehaald, nu moeten we er de kinderen van vluchtelingen tegen beschermen.

• Ten slotte. De ervaring leert dat niets zo permanent is als een tijdelijke oplossing. Voor de toekomst zijn niet alleen afspraken nodig, maar ook concrete scenario’s, bijvoorbeeld voor als het het COA niet lukt om de vluchtingen permanent te plaatsen.

Voorzitter, wij moedigen het college aan om in het gesprek concreet en duidelijk te zijn, de scenario’s goed door te spreken en vaart te maken.